هشت سال دفاع جانانه ملت در برابر تجاوز وحشیانه دشمن منشأ غرور ملی پایان ناپذیری برای مردم سلحشور ایران گردید و باعث شد که توطئه مشترک شرق و غرب برای به زانو درآوردن ملت بزرگ ایران به فرصتی برای اثبات توانمندی های اسلام و انقلاب و کشور تبدیل شود. رشادت های جوانان برومند، انقلاب و نظام را بیمه کرد و نشان داد که با داشتن پشتوانه مردمی و در پرتو حاکمیت اسلام و وحدت نیروها می توان هر دشمن خیره سری را ناکام ساخت.
همواره دفاع ملت ها از سرزمین های خویش الهام بخش هنرمندان متعهد و مسئول بوده است. با نگاهی کوتاه به عرصه های مختلف هنری ـ ادبیات، سینما، نقاشی، موسیقی و غیره ـ می توان دریافت که بهترین و برترین آثار متعلق به جنگ های دفاعی و مقدس است. بر این اساس دفاع مقدس ما نیز منبع سرشار و پایان ناپذیری برای خلق آثار هنری برتر و متعهد است. اگر بخواهیم صحنه های به یاد ماندنی جنگ و دفاع مقدس برای تمام نسل ها و عصرها ماندگار بماند باید آن رشادت ها، شهادت ها و جانبازی ها را در قالب های مختلف هنری درآوریم. نسل های بعد باید بدانند که برای حفظ این سرزمین چه عزیزانی جان و مال خویش را در طبق اخلاص نهاده اند و این مهم میسّر نمی شود مگر اینکه درباره جنگ فیلم های برتر، شعرهای پرمحتوا، داستان های پرشور و نقاشی های پرجاذبه ساخته و پرداخته شود.
اما این روزها ودر ایام هفته دفاع مقدس شاهد آن هستیم که رسانه ملی که باید نقش اصلی و اساسی در تبلور و تبیین رشادت ها، شهادت ها و جانبازی ها ی دفاع مقدس را داشته باشد با پخش فیلم ها و برنامه های تکراری و غیر تولیدی سعی در پر کردن وقت مردم و گذراندن هفته دفاع مقدس دارد. اما تاسف بار تر آنجا است که در جایی هم که رسانه ملی خواسته است فیلمی جدید و به اصطلاح به روز درباره دفاع مقدس تولید نماید اقدام به ساخت فیلم فارسی و طنز آن هم در مورد دفاع مقدس نموده است که جای تامل بسیار دارد و ما هم اکنون شاهد پخش فیلمی تلویزیونی بی مایه و بدون رعایت ظرافتهای عرصه دفاع مقدس و طنز با نام " جاسم به جبهه می‌رود-از شبکه تهران هستیم . 
انحراف این فیلم از ارزشهای ملی و دینی دفاع مقدس به خوبی از نام این فیلم که به سبک فیلم های فارسی "... به تهران می رود" و دیگر فیلم فارسی هایی این چنین نام گذاری شده است به خوبی آشکار می باشد و سئوالی که در ذهن مخاطب فهیم و آگاه پس از تماشای این فیلم فارسی دفاع مقدس باقی خواهد ماند این است : به کجا چنین شتابان!؟